Kick: “Jip kan heel goed een team leiden en is ontzettend sterk in mensen dingen uitleggen. Hij is een veel technischer kok dan ik en daar komt nog eens bij dat als hij de tijd neemt, hij ook echt met lijp creatieve shit komt. Ik doe zelf alles op de automatische piloot, dus als ik iets probeer uit te leggen aan een teamlid, dan begin ik bij stap vijf, ga ik daarna door met stap twee en dan snapt niemand er meer iets van.”

 

Jip lacht: “Ja, maar die automatische piloot is ook wel je sterkte, Kick. Jij kunt zó snel, zó dynamisch schakelen. Binnen drie seconden heb je bij wijze van spreken zes specials bedacht. En geen crap hè? Stuk voor stuk gewoon supergoede ideeën zijn het dan! Een andere kwaliteit van jou, die Stooges onderscheidt van andere zaken in Rotterdam, zit ‘m in jouw social media-skills. Dat geeft ons echt een unique selling point.”

 

We praten met Kick Vogel en Jip Boon, co-eigenaren van burgerbar Stooges, en vanaf dag één onderdeel van Station Bergweg. Het broederschap en de teamspirit zitten er goed in bij de boys. Als we ernaar vragen hebben ze instant een reeks kwaliteiten van elkaar paraat. 

 

Kick vervolgt: “Je hoort het, Jip en ik vullen elkaar echt supergoed aan: door onze kwaliteiten naast elkaar te zetten hebben we echt een superteam.”

 

Jip: “We hebben een jaar of zes, zeven geleden samen bij de Suicide Club gewerkt, toevallig ook met Rokus van Bar Pekel. Daarna zijn we allebei een heel andere kant opgegaan. Kick ging naar Biergarten en De Matroos en het Meisje en ik via Kaapse Maria naar Dertien. Daarna ben ik gevraagd om de keuken van William’s Canteen te runnen en daar ben ik tot het einde gebleven. Ze gingen net sluiten toen Kick en ik hadden besloten om samen Stooges te gaan beginnen.”

 

Kick: “Zelf was ik op dat moment chef bij Niko’s bij Kino. Superleuk, maar een eigen tent leek me toch leuker!” 

 

Jip valt hem bij: “Ja in een eigen zaak kun je alles kwijt wat je zelf belangrijk vindt. Voor ons is dat het speelse, zowel naar de klanten als voor het team. Personeel is echt de belangrijkste troef die we hebben en voor hen mag het werken bij Stooges nooit als vervelend voelen.” 

 

Kick: “En voor de gasten geldt ook dat het gevoel van fun voorop moet staan. Kijk, we willen graag dat als je bij Stooges komt eten, dat je dan datzelfde gevoel krijgt als toen je acht was en naar de McDonalds ging. Iets waarvan je weet dat het eigenlijk niet mag, maar waar je je zo op kunt verheugen, dat je bijna overloopt van plezier als je er eindelijk weer bent.”

 

 

 

Jip: “Maar, vergis je niet, bij ons speelt ook de kwaliteit een grote rol. Er zijn geen shortcuts, in niets wat we doen. Dat zie je terug in ons vaste menu, waarin ieder item heel goed uitgedacht is, maar ook in de wisselende specials. Die zijn, omdat we allebei toch klassiek geschoold zijn in de keuken, vaak gebaseerd op de classics en gerechten die we zelf heel chill vinden om te eten, zoals een steak frites met pepersaus of een chicken & parm. En het leuke is: we zijn nu nog geen jaar open, maar mensen weten ons daar sinds het begin al voor te vinden. Als wij een special online gooien dan komt er standaard een vaste groep mensen langs om die te proeven. De die wil ik-factor is blijkbaar heel sterk bij onze burgers.”

 

Kick knikt: “Ja en het is echt leuk om te zien dat er veel mensen speciaal naar Station Bergweg komen, speciaal om wat wij bij Stooges doen. Dat geeft echt een thrill en daar doen wij en ons team het voor. We hebben inmiddels een club van zes, zeven man die vast bij ons werkt en nog een handjevol freelancers op speed dial voor als het nodig is. Veel van onze teamleden doen het naast hun vaste baan, omdat ze het gewoon leuk vinden om onderdeel uit te maken van ons ‘cluppie’. Boris bijvoorbeeld, die werkt ook vijf dagen bij de Shell. Die zit op vrijdagmorgen om 05:00 uur al in de wagen naar kantoor en rijdt uit z’n werk meteen door hiernaartoe. Iedere vrijdagmiddag en avond staat hij hier! Dat is toch te gek? Zelf heb ik daardoor ook nog nooit een baan gehad die zó niet als werk voelde als deze. Omdat we echt doen wat we tof vinden voelt het altijd fijn. Eigenlijk gek, want een eigen zaak is natuurlijk keihard aanpoten.”

 

Jip: “Het is tof dat je nu als ondernemer andere mensen kunt bieden waar je zelf als kok altijd tegenaan liep. Zestig uur per week werken, altijd aan staan, al je goede ideeën geven, niet genoeg betaald krijgen omdat er ‘geen geld is’. Echt niet oké, dat moet je gewoon niet willen. Wij zijn blij om het anders te kunnen doen; dan is de dynamiek in het team meteen anders en staat iedereen hier met plezier.”

 

Kick: “Daarom is de naam van onze zaak een geinige knipoog. Stooges betekent nar, joker, iemand die zich laat rondsollen. Hard voor weinig; elke kok is eigenlijk een stooge! Een andere referentie is natuurlijk The Stooges, de band. Ik ben zelf een grote Iggy Pop-fan, dus dat paste perfect. Ons karakter staat bij Stooges voorop; dat zie je terug in de keuken, op de menukaart en bijvoorbeeld ook op onze socials. What you see is what you get, we zijn gewoon een beetje lomp, stoer, eerlijk én fun.

 

Als we Jip en Kick vragen naar hun eigen favo’s van de kaart dan kijken ze elkaar aan en knikken tegelijkertijd blij. Jip: “De Pastrami-Sandwich! Dat is wel een dingetje hier hoor… niemand anders in Rotterdam maakt die zo from scratch als wij dat hier doen. We nemen een stuk brisket, een flink stuk rund, en dat leggen we dan tien dagen lang in een pekelbad. Daarna gaat ‘ie 24 uur op de smoker. Wist je dat we er daarvan twee op het achterplaatsje hebben staan? Anyway, tegen de tijd dat jij de sandwich dus bestelt, zijn wij er al bijna twee weken mee bezig geweest.”

 

Kick: “Mensen schrikken vaak van de prijs, maar dat hoeft niet, want je kunt er eigenlijk prima met z’n tweeën van eten: het is een broodje met daarop goed 250 gram vlees. Huisgemaakte piccalilly erbij, alles. Oh ja, wel goed om te weten: je eet ‘m hier alleen tussen 12:00 en 16:00 uur, daarna zijn we te druk met burgers flippen.

Kick gaat verder: “Verder kun je bij ons altijd terecht als je een craving hebt naar een klassiek cheeseburgertje, à la de quarterpounder. Daar heeft iedereen wel eens een onbeschrijfelijke trek in en die kun je op ons menu vinden als de Classic Smash. De Stooges Burger komt met een gekarameliseerde uiencompote en een geroosterde paprikamayo. Wat trouwens lachen is, is dat we de paprika’s roosteren in de pizza-oven van de buren. De Eel XO Smash is ook een beef burger, maar dan met een saus van gerookte paling met een licht Aziatische touch. Er staan tenslotte nog twee fried chicken-opties op het vaste menu: de ene klassiek, de andere hot-hot-hot.”

Jip: “Die hete chili-olie maken we van iets van vier, vijf verschillende pepers. De augurken leggen we zelf in, de sauzen draaien we vers. Zoals ik al zei: er zijn bij Stooges geen shortcuts. Alleen het brood komt van onze vrienden van Das Brot.”

Kick: “Moet ook wel vind ik. Zou toch een beetje oplichterij zijn naar onszelf én onze gasten toe als we dat niet zouden doen. Ik bedoel, we kunnen dit, we moeten onszelf blijven uitdagen. En onze gasten hebben natuurlijk bepaalde verwachtingen van ons, die willen we wel waar blijven maken...” 

 

Trek gekregen? De boys van Stooges staan van woensdag tot en met zondag tussen 12:00 en sluit met al hun lekkers voor je klaar bij Station Bergweg.